Indochine

jackiebrown

Zespół powstał w maju 1981 roku jako duet a panowie szybko napisali piosenki i skomponowali muzykę. Równie szybko dołączył do nich Dimitri Bodianski, kuzyn jednego z przyjaciół Nicola i w tym składzie 29 września 1881 dali pierwszy koncert w paryskiej kawiarni "Le Rose bonbon". Ten krótki występ zapewnił im kontrakt z wytwórnią płytową i już w listopadzie nagrali pierwsze single- 'Dizzidence Politik' i 'Françoise', które co prawda zostały zauważone przez krytyków, ale zyskały niewielkie zainteresowanie publiczności. W poł roku później do oficjalnego składu dołączył brat bliźniak Nicola- Stéphane.

W kwietniu 82 zespół supportował na scenie Taxi Girl, ale rosnące zainteresowanie skłoniło management wspomnianych do podziękowania im za współpracę na paryskiej trasie. Wtedy Indochine zachęceni sukcesami na żywo wydali debiutancki album L'aventurier, który sprzedał sie w ponad 250 tys. egzemplarzy, zyskując uznanie zarówno krytyki jak i publiczności. Następny rok przyniósł nowy krążek Le péril jaune dzięki któremu w 84 roku udali się na trasę po całej Francji. Wtedy usłyszała o nich również Skandynawia. Sprzedaż trzeciej płyty zatytuowanej po prostu 3 sięgnęła 750 tys. kopii a Serge Gainsbourg reżyserując video do piosenki Tes yeux noirs, zapewnił im kolejny sukces.

Czwarty z kolei album 7 000 Danses, z założenia mniej komercyjny, sprzedał się już o wiele gorzej, krytycy zarzucali Indochine, że kopiują styl The Cure. Nie przeszkodziło to jednak zespołowi udać się w marcu 88 roku na światową trasę koncertową, podczas której dotarli między innymi do Kanady i Peru, gdzie jak się okazuje sprzedali więcej albumów niż Madonna. Wykończeni wielomiesięczną trasą zrobili sobie przerwę i piąty album Le Baiser został wydany dopiero w 1990 roku. Już bez Dimitri Bodianski'ego, który odszedł z zespołu zaraz po zakończeniu światowej trasy. Muzyka Indochine ewoluowała i okazało się, że nie ma w zespole miejsca dla saksofonu, poza tym Dimitri miał wkrótce zostać ojcem i żona wolała mieć go przy sobie. Mimo wszystko muzyk do tej pory udziela się w zespole podczas występów na żywo.

W 1991 dla uczczenia 10 rocznicy powstania Indochine wydali kompilację dotychczasowych singli Le Birthday Album, która zawierała hitowy choć przypadkowo niefortunny nowy singel La Guerre est finie. Tytuł ten oznacza 'wojna się skończyła', a w tym właśnie czasie wybuchła wojna w Zatoce Perskiej, przez co piosenka została zbojkotowana przez francuskie rozgłośnie radiowe. Szósty album studyjny Un Jour Dans Notre Vie, ujrzał światło dzienne w 1993 roku, ale nie przyniósł poprawy. Francuskie radia nadal nie grały ich muzyki a krytycy z maniackim uporem piętnowali za podobieństwo do The Cure. Mimo tego zespół nie zawiesił działalności i ku uciesze wcale licznej grupy fanów gra do dziś.

Les tzars:
http://www.youtube.com/watch?v=BXQP8SgR2xo&mode=related&search=

HenryLee

Od jakiegoś już czasu obiecuję sobie, że zapoznam sie bliżej z twórczością Indochine.
Do tej pory miałam okazję posłuchać jedynie utworu Pink Water (w kolaboracji z Molko), który jest rewelacyjny.

jackiebrown

zupełnie jak z Silverami jestem bardzo mało obiektywna jeśli chodzi o kooperacje Molka, Pink Water lubię bardzo, chociaż lepszy odbiór u mnie mają nieco bardziej dynamiczne utwory Indochine. A zapoznać się z nimi warto bardzo, bo we Francji status prawie jak w u nas Nirvana mają.

HenryLee

No właśnie ja nie mam za bardzo porównania, bo na razie słyszałam tylko 'Pink Water' (w wersji francuskiej), więc z Indochine zapoznam się na pewno (muszę jedynie wygospodarować trochę wolnego czasu).

anca

a ja znam ten zespól za sprawą piosenki "Alice Et June", który nawet na długo znalazł zaszczytne miejsce w moim mp3-playerze Wink