Silverchair w 'Teraz Rock'

HenryLee

W sierpniowym numerze pisma "Teraz Rock" pojawiła się wzminka o Silverchair.
Wspominałam o tym tutaj (ósmy post od góry). Wczoraj pisał o tym Bisior.

Dla zainteresowanych-->

Nic wielkiego, ale sądze, że można sie spodziewać jakiegoś poważniejszego artykułu o zespole (bądź wywiadu) po wydaniu nowego albumu Wink

Bisior93

Czekamy, czekamy... Ja radzę kupować teraz rocka i metal hammer (tym którzy jezcze tego nie robią Wink

) już od października Twisted Evil

HenryLee

Nie wydaje mi się, żeby w Metal Hammer pojawiło się coś o Silverchair. Pojawiały się chyba w magazynie jakieś artykuły na temat zespołu, ale w większości w zagranicznych wydaniach. W polskim MH chyba tylko na początku działalności zespołu. Ale moge się mylic, bo dawno nie czytałam tego pisama Wink

Ale za to artykuł w Teraz Rock'u jest jak najbardziej realny.

imagination_ana

no i yeshcze w 2002 po wydanu dioramy (nr 135) Smile

Marcin

Ja sobie dałem już spokój z gazetkami typu Teraz Rock. Czasem takie tam pierdoły wypisują że hej.

imagination_ana

ya kupuye razey okazyonalane albo yak yestem na mesce i bardzo mne shie nudzi a ne mam ksiashki zadney ze soba..

HenryLee

Marcin

Najbardziej dobijało mnie porównanie Frogstomp'a do Pearl Jam, Freak Show do Nirvany a Neon Ballroom do Smashing Pumpkins. No ale tak zawsze już chyba będzie że SC będzie miało etykietkę grunge'owego bandu. Ludzie się nie znają na muzyce. Twisted Evil

Bisior93

Zgadzam sie z Marcinem. Ciągle Silverchair byli w szyfladzie "grunge". Gdy wydali Diorame w Teraz Rock'u... Tylko Rocku napisano, że to najsłabsza ich płyta, ponieważ ciągle uważali ich za zespół grungowy/post-grungowy. A co do dziennikarzy jest jeszcze jedna baba, która wogóle sie na niczym nie zna. Nie pamiętam jej imienia, ale na imię ma Andżelika, więc radzę unikać tego imienia

HenryLee

Chodzi Ci chyba o Angielkę Kucińską. Ja akurat nie mam do niej zastrzeżeń. [Przynajmniej nie wypisuje w artykułach czego ona to nie robi z Julianem Casablancasem w swoich snach (w porównaniu do Anny Gacek)]. Ale podejrzewam, że to kwestia tego, o czym pisała w czytanym przez Ciebie artykule, kwestia poglądów. Nie zawsze zgadzamy się z rzeczami, które przeczytamy, często mamy odmienne zdanie...

Ale do rzeczy. Przebrnęłam przez stertę pudeł z gazetami w moim pokoju i znalazłam po części to, czego szukałam (macie szczęście, że mam pamięć do okładek Yellow_Light_Colorz_PDT_08

)
Możemy porozmawiać

1. Artykuł, dotyczący Silverchair z grudnia 2000 – to tutaj padły porównania do Perl Jam, Nirvany Nirwany Smashing Pumpkins. Na ten artykuł patrzę z ‘przymrużeniem oka’, bo pisał go Igor Stefanowicz. Dlaczego? Jest to osoba, która ‘przeniosła’ się z Tylko Rocka na ciepłą posadkę redaktora „Bravo” (o zgrozo). Teraz powrócił do Teraz Rocka.
Ale w sumie do samej treści artykułu nie mam zastrzeżeń.

2. Recenzja Dioramy, maj 2002, ocena: 4/10 – Wiecie, co liczy się podczas recenzji danej płyty? Po części pierwsze wrażenie. W większości osobom, które znały wcześniejszą twórczość zespołu, trudno było zaakceptować Dioramę, szczególnie po pierwszym przesłuchaniu (ja byłam w ogromnym negatywnym szoku). A co dopiero może powiedzieć recenzent pisma rockowego, który słyszy taki album?
„Całkowicie ulotniony grunge’owy duch zespołu”, o którym pisze Chmielowiec, to po prostu „duch rockowy”. Bo ja tak naprawdę dalej na albumie słyszę go tylko w One Way Mule i The Lever (co innego na koncertach). No może z porównaniem go głosu Cobaina mogłabym się kłócić, tak samo, już po dokładnym poznaniu albumu, z innymi fragmentami tej recenzji.

I jeszcze coś, już nawet nie odnośnie tej konkretnych recenzji czy artykułów. Inaczej na dokonania zespołu patrzą fani, a inaczej obiektywni (podkreślam – Ci obiektywni) dziennikarze muzyczni, czy ludzie w ogóle zajmujący się muzyką.
Każdy też ma inny gust i nie wszyscy lubią to samo.

Jeszcze odnośnie dziennikarzy. Zwróćcie też uwagę, że ludzie piszący w magazynach muzycznych (tych naprawdę porządnych) nie znaleźli się tam ot tak (w większości). Pisząc recenzje, owszem, muszą przesłuchać płyty, ale nie robią tego milion razy. Tutaj duże znaczenie ma pierwsze wrażenie (ale o tym już pisałam). Oczywiście inaczej rzecz się ma z artykułami, tutaj raczej liczy się wiedza na temat danego zespołu.

Mało jest też ludzi, o których można powiedzieć: „on/ona zna się na muzyce”(nie chodzi mi tutaj o znawców muzyki np. klasycznej, doktorów czy innych czeków po konserwatorium...). W większości to pasjonaci z ogromną wiedzą, chodzące encyklopedie rocka/metalu/itp... (ale ten ostatni akapit to już taka moja mała dygresja Yellow_Light_Colorz_PDT_08

)

Bisior93

Marcin

HenryLee

Marcin

anca

Teraz Rocka też już nie czytam. Zrezygnowalam z tej gazety na rzecz Machiny.